Μεταβολικός επαναπρογραμματισμός στην αυτοσωματική κυρίαρχη πολυκυστική νόσο των νεφρών: αποδεικτικά στοιχεία και θεραπευτικές δυνατότητες
Σύνοψη
Η αυτοσωματική κυρίαρχη πολυκυστική νεφρική νόσος χαρακτηρίζεται από προοδευτική ανάπτυξη και διεύρυνση των νεφρών κύστεων, οδηγώντας σε ESKD. Επειδή τα νεφρά έχουν υψηλή μεταβολική ζήτηση, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυξανόμενες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι υπάρχει μεταβολικό ελάττωμα in vitro και σε ζωικά μοντέλα αυτοσωματικών κυρίαρχων πολυκυστικών νεφρικών παθήσεων, τα οποία πιθανώς συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό των κυστικών επιθηλιακών και την επακόλουθη ανάπτυξη της κύστης. Μεταβολές περιλαμβάνουν ελαττωματικό μεταβολισμό της γλυκόζης (επαναπρογραμματισμός για ευνοϊκή αερόβια γλυκόλυση), δυσρυθμιζόμενο μεταβολισμό λιπιδίων και αμινοξέων, μειωμένη αυτοφαγία και μιτοχονδριακή δυσλειτουργία. Περιορισμένα στοιχεία υποστηρίζουν ότι ο κυτταρικός μεταβολισμός των νεφρών είναι επίσης δυσρυθμιζόμενος σε ανθρώπους με αυτοσωματική κυρίαρχη πολυκυστική νεφρική νόσο. Υπάρχουν αξιοσημείωτα αλληλεπικαλυπτόμενα χαρακτηριστικά και οδοί μεταξύ του μεταβολισμού, της παχυσαρκίας και / ή της αυτοσωματικής κυρίαρχης πολυκυστικής νεφρικής νόσου. Τόσο οι διατροφικές όσο και οι φαρμακολογικές στρατηγικές που στοχεύουν στις μεταβολικές ανωμαλίες θεωρούνται ως θεραπείες για την επιβράδυνση της αυτοσωματικής κυρίαρχης εξέλιξης της πολυκυστικής νεφρικής νόσου και είναι ελκυστικές, ιδιαίτερα δεδομένης της αργά προοδευτικής φύσης της νόσου. Οι διατροφικές στρατηγικές περιλαμβάνουν τον καθημερινό περιορισμό των θερμίδων, τη διαλείπουσα νηστεία, τη χρονική περιορισμένη σίτιση, μια κετογονική δίαιτα και τη 2-δεοξυ-γλυκόζη, καθώς και αλλαγές στη διαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών. Οι στρατηγικές που βασίζονται στη φαρμακολογία περιλαμβάνουν ενεργοποιητές AMP ενεργοποιημένης κινάσης, αναστολείς συν-μεταφορέα γλυκόζης νατρίου-2, νιασιναμίδη και θειαζολιδενδιόνες. Τα αποτελέσματα από τις αρχικές κλινικές δοκιμές που στοχεύουν στο μεταβολισμό είναι επερχόμενα και περιμένουν με ανυπομονησία εντός της κοινότητας επιστημονικών και πολυκυστικών νεφρικών παθήσεων. Εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη για πρόσθετες μηχανιστικές μελέτες για την καλύτερη κατανόηση του ρόλου του μη ρυθμισμένου μεταβολισμού στην αυτοσωματική κυρίαρχη πολυκυστική νεφρική νόσο και για μετέπειτα μετάφραση σε κλινικές δοκιμές. Πέρα από τις δοκιμές μίας παρέμβασης που επικεντρώθηκαν στον μεταβολικό επαναπρογραμματισμό σε αυτοσωματική κυρίαρχη πολυκυστική νεφρική νόσο, υπάρχει επίσης μεγάλο δυναμικό συνδυάζοντας μεταβολικές εστιασμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις με ενώσεις που στοχεύουν άλλους καταρράκτες σηματοδότησης που έχουν μεταβληθεί σε αυτοσωματικά κυρίαρχη πολυκυστική νεφρική νόσο, όπως η τολβαπτάνη.
