Συνδυασμός της ιμιπενέμης, η οποία είναι μια ημισυνθετική θειαμυκίνη με ευρύ φάσμα αντιβακτηριακής δράσης κατά gram-αρνητικών και gram-θετικών αερόβιων και αναερόβιων βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένων των πολυ-ανθεκτικών στελεχών, με τη σιλαστατίνη, η οποία αναστέλει τη νεφρική δεϋδροπεπτιδάση, ένα ένζυμο που μεταβολίζει και απενεργοποιεί τα β-λακταμικά αντιβιοτικά του τύπου της θειαμυκίνης. Ενδείκνυται για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων του αναπνευστικού, του δέρματος, των οστών, του ουροποιητικού, ενδοκοιλιακών και γυναικολογικών λοιμώξεων, καθώς και σε σηψαιμία και ενδοκαρδίτιδα.
ACT ταξινόμηση
Φαρμακοτεχνικές μορφές
- Σκόνη για παρασκευή ενέσιμου διαλύματος, σε συγκεντρώσεις 500 mg + 500 mg και 250 mg + 250 mg ιμιπενέμης + σιλαστατίνης, για ενδοφλέβια χορήγηση
Δοσολογικά σχήματα
Προσαρμογή για το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας
Δοσολογικά σχήματα σε
φυσιολογική νεφρική λειτουργία
500 mg ιμιπενέμης iv κάθε 6 ώρες ή 1g ιμιπενέμης iv κάθε 6-8 ώρες
Προσαρμογή δοσολογίας
σε μειωμένο eGFR
- GFR 60 - 90 ml/min
- 400-500 mg ιμιπενέμης iv κάθε 6 ώρες ή 750 mg ιμιπενέμης iv κάθε 8 ώρες.
- GFR 30 - 60 ml/min
- 300 mg ιμιπενέμης iv κάθε 6 ώρες ή 500 mg ιμιπενέμης iv κάθε 8 ώρες.
- GFR 15 - 30 ml/min
- 200 mg ιμιπενέμης iv κάθε 6 ώρες ή 500 mg ιμιπενέμης iv κάθε 12 ώρες.
- GFR < 15 ml/min
- 200 mg ιμιπενέμης iv κάθε 6 ώρες ή 500 mg ιμιπενέμης iv κάθε 12 ώρες.
Σε ασθενείς με GFR < 5 ml/min χορήγηση ιμιπενέμης μόνο εφόσον προγραμματίζεται έναρξη αιμοκάθαρσης εντός των επόμενων 48 ωρών.
Προσαρμογή δοσολογίας
σε ασθενείς υπό κάθαρση
Barcelona has been an urban laboratory since the high Medieval Ages. A place of diversity, a backdrop for a multiplicity of social and cultural processes on multiple scales that reflect different ways of constructing the future, a city with a long experience of urban life and social innovations.
Στοιχεία φαρμακολογίας
Μηχανισμός δράσης, φαρμακοκινητική και μεταβολισμός
Η αντιμικροβιακή δράση της ιμιπενέμης οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης κυτταρικού τοιχώματος διαφόρων gram-θετικών και gram-αρνητικών βακτηρίων, μέσω σύνδεσής της στις πενικιλλίνο-δεσμευτικές πρωτεΐνες (PBPs). Στο E.coli και σε επιλεγμένα στελέχη της P. aeruginosa, έχει δειχθεί ότι η ιμιπενέμη έχει υψηλότερη συγγένεια για τις πενικιλλίνο-δεσμευτικές πρωτεΐνες PBP-2, PBP-1a και PBP-1b. H αναστολή των πενικιλλίνο-δεσμευτικών πρωτεϊνών (PBPs) εμποδίζει το βακτηριακό κύτταρο να προσθέσει στο πολυμερές πεπτιδογλυκάνης το οποίο σχηματίζει το βακτηριακό κυτταρικό τοίχωμα που οδηγεί τελικά σε κυτταρικό θάνατο.
Η σιλαστατίνη είναι αναστολέας της νεφρικής δεϋδροπεπτιδάσης-Ι, η οποία βρίσκεται στη ψηκτροειδή παρυφή του εγγύς νεφρικού σωληναριακού επιθηλίου και υδρολύει την ιμιπενέμη.
